Voor ons is de beste omschrijving aangaande het karakter van de Mastiff en wat het hebben van een mastiff in je leven is de omschrijving die de Belgische Mastiff club gebruikt op hun website.
Karakter:
Onder de ruwe bolster van deze zwaargewicht zit een heel klein hartje. De Mastiff is een uitermate zachtaardige en kindervriendelijke gentleman.
Bovendien is hij een bourgeois eerste klas. Hij houdt van een wel uitgelijnd leventje. Maakt bij het krieken van de dag inventaris op van zijn eigendommen.
Rekent erop dat alle activiteiten van die dag volgens een normaal patroon verlopen en is diep ongelukkig als hier wordt van afgeweken.
Ondanks zijn bijzondere geschiktheid als waakhond (niet te verwarren met verdedigingshond) is het een zeer, zeer rustig ras. Het grootste deel van de dag zult u hem dan ook liggend aantreffen. Logisch eigenlijk, want zoveel is er nu meestal ook weer niet te waken. En dan maar waken om te waken, neen, dat gaat hem te ver. Hij waakt alleen daar waar het nodig is en zo hoort het ook.
Dus daar ligt onze vriend. Zijn zware kop tussen de poten. Niets dat beweegt, behalve zijn constant op en neer gaande wenkbrauwen. Want laat u niet misleiden. Hij houdt wel degelijk de zaak in de gaten.
Deze onbezorgde levensstijl geeft de indruk dat de Mastiff weinig of geen beweging nodig heeft, maar niets is minder waar. De enorme spiermassa waar hij over beschikt moet worden opgebouwd om volwaardig te kunnen functioneren en dat kan alleen door voldoende beweging. Wordt dit laatste een dagelijks bezigheid dan zal hij dit met het grootste plezier volbrengen.
Dus het is niet zozeer de grote van de tuin wat telt (hij maakt er toch geen gebruik van), maar de tijd die je er samen op uittrekt.
De Mastiff is een sociale hond. Men kan hem heel gemakkelijk in roedel houden zonder dat daar ernstige problemen uit voortvloeien. Ook met andere rassen vlot het heel goed, maar dan wel op voorwaarde dat ook die andere dieren sociaal zijn.
Verder is de Mastiff ook ongelofelijk verknocht aan zijn familie en van kinderen houdt hij als geen ander. Hij zal zijn familie ten alle tijden verdedigen waar nodig en verlangt daar niets voor terug. Misschien enkel dat hij als volwaardig lid van het gezin wenst behandeld te worden en er zeker niet van houdt om in een hok te worden gezet. Zet men een Mastiff toch in een hok, dan zal deze niet alleen van verdriet wegkwijnen en erg schuw worden, maar bovendien alleen zijn hok verdedigen, maar zeker niet zijn “geliefden”.
Om de vertrouwensfunctie van waakhond te kunnen vervullen is het noodzakelijk dat de Mastiff een grote hond is die alleen al door zijn verschijning mogelijke indringers de schrik op het lijf zal jagen.