Het gebit van de Mastiff.
Een volwassen gebit van de Mastiff bestaat uit 42 tanden en kiezen.
Wanneer de pup nog een foetus is in de baarmoeder van zijn moeder is, is de kiem van de volwassen tand al aanwezig. Het bevind zich onder de melktanden.
De eerste melktanden van pups verschijnen op een leeftijd van 2 tot 4 weken. Rond de leeftijd van 2 maanden is het melkgebit volledig. Het melkgebit van de pup telt 28 tanden en kiezen.
Op het moment dat de melktand doorkomt gaat de kroon van de blijvende tand groeien. De blijvende tand geeft druk op de wortel van de melktand waardoor deze op gaat lossen en als gevolg hiervan gaat de melktand steeds losser zitten en tot slot valt het melktandje uit.
Dit zorgt ervoor dat de blijvende tanden kunnen doorgroeien.
Het blijvend gebit van de Mastiff heeft 42 tandelementen (tanden en kiezen).
De tanden van een gebit hebben een verschillende vorm en functie, zodat ze ingedeeld kunnen worden als snijtanden, hoektanden, valse kiezen en echte kiezen. De echte kiezen zitten niet in het melkgebit, maar verschijnen pas tijdens het wisselen in hun eerste en definitieve vorm.
Omdat de Mastiff zolang doorgroeit en ongelijkmatig groeit kan het gebit veranderen gedurende de groei.
De ene maand kunnen ze een enorme onderbeet hebben omdat de onderkaak harder groeit dan de bovenkaak en in een paar maanden tijd kan dat weer heel anders zijn. Het blijft een toverballetje zo een opgroeiende Mastiff.
Verschillende soorten gebitten:
De Amerikaanse standaard geeft aan dat ze het liefste een schaargebit willen maar als er een lichte onderbeet is, dit niet gezien wordt als een fout. De Britse standaard geeft aan dat ze het liefste een lichte onderbeet willen zien bij de Mastiff, maar dat die nooit erg zo mag zijn dat wanneer de hond de mond sluit je de onderlip niet kunt zien. De bovenlippen moeten dus over de onderlip vallen.
Bij een zware onderbeet is dit niet mogelijk en zul je ten alle tijde de tanden kunt zien.
Dus het gewilde gebit voor een Mastiff is een schaargebit, maar wat is dat nu eigenlijk een voorbeet, een overbeet, een onderbeet, een tanggebit of een schaargebit?
Hieronder ga ik dat proberen uit te leggen.
Een schaargebit is waar de boventanden over de ondertanden vallen. Ze moeten netjes aansluiten.
Een tanggebit is waar de boventanden precies op de ondertanden vallen.
Een bovenvoorbijt is waar de boventanden over de ondertanden vallen en een onder voorbeet is waar de ondertanden voor de boventanden uit komen. Zoals gezegd bij een lichte onder voorbeet is dit geen diskwalificerende fout.
Bij een schaargebit zijn er een aantal kenmerken:
• De snijtanden van de onderkaak liggen net achter de snijtanden van de bovenkaak.
• De hoektanden van de onderkaak vallen net voor de hoektanden van de bovenkaak.
• De kiezen van de onderkaak en bovenkaak wisselen elkaar af.
Bij een flinke onderbeet is het eigenlijk simpel gezegd, dat de bovenkaak te klein is voor de onderkaak. Denk aan het gebit van een Boxer of een Engelse Buldog. Zij hebben een flinke onderbeet. Bij de Mastiff zie je het (gelukkig) niet zo extreem. Zoals aangegeven een kleine overbeet is geaccepteerd bij de Mastiff maar er moet wel gelet worden opdat het niet te erg wordt.
Een overbeet is eigenlijk precies het tegenovergestelde. De honden die dit hebben, hebben een te grote bovenkaak waardoor de boventanden over de ondertanden vallen. Binnen de Mastiff, volgens de rasstandaard, is dit een fout.
Voor de honden zelf is dit ook niet prettig omdat, in extreme vormen, de hoektanden of kiezen door een verkeerde stand wonden in de bek veroorzaken. Zij kunnen in het slijmvlies van de boven- of onderkaak drukken. Dat geldt dus zowel voor de overbeet als ook voor de onderbeet.